Munu Þjóðverjar snúast gegn evrunni?

Þjóðverjar voru á móti lækkun stýrivaxta hjá Evrópska Seðlabankanum í 0.25%. Og nú ætlar Framkvæmdastjórn ESB að rannsaka sérstaklega hvort mikill afgangur á viðskiptajöfnuði Þýskalands sé ein af mikilvægari ástæðum óstöðugleika á evrusvæðinu og hugsanlega víðar. Gagnrýni á útflutningshagkerfi landsins hefur  valdið reiði margra. Er Þýskaland orðið blóraböggull eða einfaldlega úr takti við alla aðra? Þjóðverjar hafa hingað til verið helstu stuðningsmenn evrunnar en nú virðist stuðningur minnka. Sérstakur stjórnmálaflokkur -Alternative fur Deutschland-vill taka aftur upp þýska markið. Þjóðverjar eru sannfærðir um að þeir hafi staðist kreppuna ágætlega; landsframleiðsla er 8% meiri en fyrir 3 árum, atvinnuleysið er 5.2% og ríkissjóður er rekinn með afgangi. Ef tekið er tímabilið frá 1999 blasir önnur mynd við. Vöxtur landsframleiðslu og framleiðni er með því minnsta á evrusvæðinu. Fyrir 60% launafólks í Þýskalandi hafa raunlaun lækkað. Fjárfestingarhlutfall í Þýskalandi er einnig með því lægsta sem gerist á evrusvæðinu. Þjóðverjar lifa í þeirri trú eða sjálfsbelkkingu að stjórnvöld annarra Evrópuríkja vilji komast yfir peninga þeirra. Þeir hafa verið vantrúaðir á evrópskt bankabandalag. Þjóðverjar virðast trúa því að kreppan sé kreppa evrunnar. Sannanlega hefur evran verið Þjóðverjum hagstæð og kreppan á evrusvæðinu líkist ekki gjaldeyriskreppum. Evran er ekki of hátt skráð og gengi hennar er stöðugt gagnvart helstu gjaldmiðlum. Evrusvæðið er jafn hagkvæmt myntsvæði og USA. Verulegur munur er á landsvæðum og ríkjum innan svæðanna. Vandi evrusvæðisins er pólitískur og verður leystur eða ekki leystur með pólitískum ráðum.

Hvað er að frétta af vogunar-og hrægammasjóðunum?

Í gær birti Bloomberg fréttaveitan ítarlega fréttaskýringu um vogunarsjóði og Ísland. Árið 2008 þegar íslenska bankakerfi hrundi til jarðar flugu hrægammar á staðinn til að kaupa kröfur fyrir slikk en á Íslandi sitja þeir enn fastir. Fyrir kosningar hafði Framsókn uppi stór orð um það hvernig fara ætti með slíka fugla. Eftir kosningar hefur hins vegar lítið heyrst og ekkert verið gert. Viðskipti með kröfur fallinna banka eru víða stundaðar. Eftir að skuldunautar hafa borgað vex verðgildi krafnanna og hægt er að selja þær með hagnaði. A Jent sem er stjórnarformaður stórs vogunarsjóðs skilur málið mæta vel; auðvitað vilja íslensk stjórnvöld taka af okkur allar eignir og setja í ríkissjóð en fyrir slíkur aðgerðum er enginn lagalegur grundvöllur hvorki í íslenskum lögum né í alþjóðlegum rétti.  Hann segist munu hitta skilanefnd Glitnis og stjórnendur Seðlabanka Íslands 18.11. en það hefur ekki fengist staðfest. Það verður að aflétta banni við fjármagsnflutningum segir Jent. Annars mun Ísland ekki komast út á alþjóðlega fjármálamarkaði og skapa vænleg skilyrði fyrir erlenda fjárfesta í landinu. Upptaka eigna eða mikil skattlagning mun leiða til mikilla efriðleika , svipað og Argentína hefur lent í segir Jent. (framhald). Jent er þeirra skoðunar að rúmlega 20 sjóðir eigi mikilla hagsmuna að gæta og muni mæta á fundi á  Íslandi. 80 sjóðir hafa keypt einhverjar kröfur. Nú er vitnað í DO sem vill láta kröfuhafa fá 25% af virði eigna. Á þetta er litið sem hugmyndir ritstjórans um upphafskröfur. Mikið af eignum þrotabúanna er í reiðufé og það er talið kröfuhöfum í hag. Fréttastofan greinir mun í málflutningi fjármálaráðherra og forsætisráðherra og kemur það varla á óvart. Þetta segir Jent skapar erfiðleika í komandi viðræðum. Afstaða viðmælandans verður að vera skýr. 

Sauðkindin kallar á ESB!

Framsóknarfélag Reykjavíkur mun hafa laugadagsspjall þann 8. des. næstkomandi. Til spjallsins er boðað með yfirskriftinni : sauðkindin  kallar á vægð. Ekki hvarlar að mér að efast um það að Framsóknarmenn skilji sauðkindina og köll hennar öðrum mönnum betur. Þó hef ég vissar athugasemdir varðandi Framsóknarmenn ´Reykjavík. Það á að spjalla um lausagöngu búfjár og algengar loftárásir á suðfjárbúskap. Það var nefnilega það. Kannski samtökum skógarbænda verði boðið líka. Sauðkindin er eins og þorskurinn. Bæði eru notuð sem skammaryrði; þú ert nú meiri sauðurinn og þorskhausinn. Án þessara dýra hefði þjóðin ekki lifað af í gegnum aldirnar. Ef Ísland gengi í ESB myndi tollvernd á mjólkurafurðum falla niður. Það hefði mikil áhrif. Innflutningur myndi ekki aukast mikið vegna þess að mjólkurvörur hafa takmarkað geymsluþol. Afurðaverð til bænda myndi lækka en óvíst er hversu mikið. Styrkjakerfi myndi breytast þannig að styrkir væru aftengdir framleiðslu. Ljóst er að íslenskur landbunaður myndi fá margvíslegar undanþágur vegna aðstæðna hér og norðlægrar legu landsins. Nú er ekki vitað hversu miklar og víðtækar slíkar undanþágur væru.  Ljóst er hins vegar að íslenskur lanbúnaður hefur veruleg sóknarfæri á mörgum sviðum.