Hafa þingmenn Framsóknar ekkert fram að færa?

Í síðustu kosningum vann Framsóknarflokkurinn góðan sigur. Hann fékk nálægt 25% atkvæða og 19 þingmenn. Hann háði mjög markvissa kosningabaráttu þar sem hamrað var á nokkrum einföldum en mikilvægum atriðum. Kosningabaráttan sjálf var mjög lýðskrumskennd. En nú tekur veruleikinn á Alþingi við fyrir nýja og óreynda þingmenn. Þeir rata ekki í völundarhúsi valdsins. Til þess þarf leiðsögn reyndari manna. Starf þingmanna er margvíslegt. Þeir taka þátt í fundum Alþingsins og flestir taka þátt í nefndarstörfum. Þeir þurfa að hafa margvísleg samskipti við stuðningsmenn sína, byggja upp tengslanet og mynda síbreytileg bandalög. Allt þetta krefst tíma færni og þekkingar. Þeir verða að kunna á fjölmiðla samtímans og samskiptamiðla. Pólitísk barátta getur verið grimm, persónuleg og miskunarlaus. Allt þetta tekur sinn toll. Ein leið til að meta áhrif og völd þingmanna er að skoða þátttöku í umræðum.Góð þingræða krefst mikils undirbúnings og þekkingar á flóknum málum. Magn er ekki sama og gæði. það gildir að sjálfsögðu um lengd hins talaða máls úr ræðustól Alþingis. Ef magnið er skoðað, þ.e. mínútufjöldi talaðs máls úr ræðustól á bregður svo við að þingmenn Framsóknar raða sér í öll neðstu sætin. Það eina sem kemur mér á óvart er að Frosti Sigurjónsson skuli ekki hafa talað nema í 19 mín. frá upphafi þings. Frosti tilheyrir Indefence hópnum sem nú er orðinn valdamikill í stjórnkerfi landsins. Eru þingmál svona yfirþyrmandi flókin að þingmönnum flokksins fallast hendur og leggja ára í bát? Þetta er að því leyti óheppilegt að rými örfárra þingmanna í flokknum vex óeðlilega mikið. Óþarfi er að minnast á Vigdísi Huaksdóttur í því sambandi. Nú væri eðlilegt að taka saman mætingar þingmanna Framsóknarflokksins á þingfundi og nefndarfundi. Venjulega er samræmi í hlutunum. Venjulega er samræmi í hlutunum. Lítil þátttaka í umræðum gefur vísbendingar um þátttöku á öðrum sviðum. Almennt er þessi ríkisstjórn verklítil. Fá fruvörp hafa komið fram. Þingfundum hefur lokið á miðjum dögum og nefndarfundir hafa fallið niður. Ráðherrar hafa tekið sér löng sumarfrí og dvalið erlendis......

Ríkisstjórn Ítalíu ósátt við hátt gengi evrunnar.

Enrico Letta forsætisráðherra hvetur ráðamenn í Brussel til að beita sér gegn háu gengi evrunnar. Óánægjan beinist gegn ESB en sérstaklega gegn Þýskalandi. Gengið er nú 1.36 dollari á evru en þyrfti að vera 1.38. Það myndi örva útflutning og allt hagkerfið. Um mitt ár 2012 var evran 1.20 dollarar en eftir sem áður er evran mun ódýrari en var í upphafi kreppunnar 2008. Lágt gengi evru styður útflutning en útflytjendur geta þá boðið vörur sínar á lægra verði. Nú er óljóst hvað ráðamenn í Brussel geta og vilja gera. Draghi bankastjóri Seðlabanka Evrópu hefur lýst því yfir að gengi gagnvart erlendum myntum sé ekki hluti af peningastefnu bankans. Á Ítalíu er greinilega sú skoðun útbreidd að Þjóðverjar hafi í vaxandi mæli áhrif á sameiginlega ákvarðanatöku innan ESB. Slíkar skoðanir eru meira áberandi hjá stuðningsmönnum hægri flokkanna en stuðningsmönnum vinstri flokkanna.

Fjárfestingar fara vaxandi í sjávarútvegi.

Frá 2009 hafa fjárfestingar í sjávarútvegi verið í lágmarki. Í hruninu þurrkaðist eigið fé greinarinnar út. Mjög lágt raungengi hefur hjálpað greininni að greiða miklar skuldir hratt niður. Nú er farið að hægjast um og nokkur sóknarfæri sýnileg. Einkum er það uppsjávarfiskur sem lofar góðu. Uppsjávarfyrirtæki hafa verið að byggja verksmiðjur(vinnslur) í landi til að auka verðmæti fisksins. Þetta hefur gerst á Höfn,Þórshöfn, Vopnafirði og Akranesi. Í bolfiskvinnslunni hefur átt sér mikil endurnýjun í tækjum. Verðmæti afla íslenska flotans er nú þrisvar sinnum meira en það var fyrir 30 árum enda þótt magnið sé helmingi minna.Sem dæmi um fjárfestingar má nefna að HB Grandi hefur samið um smíði á tveimur skipum til uppsjávarveiða og er kaupverðið 7. 2 milljarðar. Ísfélag Vestmannaeyja hefur fest kaup á skipi sem ætlað er til veiða á síld, kolmuna, makríl og loðnu. Skipið er mjög öflugt og eru kælitankar þess 2970 rúmmetrar. Eins og kunnugt er á Ísfélagið landvinnslu í Eyjum og á Þórshöfn.

Noregur; hægri stjórnin með gjafapakka til ríka fólksins.

Hægri stjórnin hér og í Noregi virðast eiga ýmislegt sameiginlegt. Þær eru örlátar gagnvart þeim sem mikið eiga. I Noregi vill hægri stjórnin berjast gegn svartri vinnu iðnaðarmanna í byggingarbarnsanum. Nú á hluti útgjalda heimila sem fer í endurnýjun og viðhald á húsnæði  að vera frádráttarbær frá skatti. Í Svíþjóð voru þessar reglur settar á 2009 og reynslan er sú að þeir fá mestan skattaafslátt sem búa í tekjuhæstu hverfunum.Það eru úthverfi Stokkhólms sem mest hafa hagnast á þessu skipulagi. Í Danderyd er skattaafslátturinn þrefalt meiri en landsmeðaltal. Það er ljóst að leigjendur bera ekki mikið úr býtum í þessu skipulagi ekki frekar en í hugmyndum Framsóknar um skuldaleiðréttingu "heimilanna". Það er líka ljóst að ríkisvaldið verður af skatttekjum. Ekkert af þessu virðist valda hægri mönnum áhyggjum. Rökin: hinir efnameiri eiga stærra og betra húsnæði og eyða meiru í viðhald. Allt er eins og best verður á kostið !!