Þýskir jafnaðarmenn og staðan eftir kosningar.

Á sunnudaginn verður kosið í Sambandslýðveldinu Þýskalandi. Nýjustu spár gefa til kynn að hægri flokkarnir CSU/CDU fái 39% atkvæða. Jafnaðarmönnum SPD er spáð 25% atkvæða. Vinstri flokkurinn Die Linke fær 10% atkvæða samkvæmt spám og græningjar Die Grunen fá 9%. FDP frjálsir demókratar fá 5% , Piratar 3% og aðrir samtals 9%. Jafnaðarmenn segjast vilja starfa með græningjum en afar ólíklegt er að þeir fái nægjanlegan þingstyrk. Þá kemur til greina samstarf við hægri flokkana eða Grosse Koalition. Sigmar Gabriel  formaður SPD á erfitt val fyrir höndum. Allt bendir til þess að Steinbruck kanslaraefni flokksins muni segja af sér að kosningum loknum.  Gabriel veit að andstaða er við samstarf til hægri í hans eigin flokki. Merkel kanslari er vinsæll og hætt er við að Gabriel myndi falla í skuggann af kanslaranum. Gabriel yrði því að halda vel á spöðunum. Hann yrði að tryggja sér áhrifamikið ráðherraembætti. Utanríkismálin gætu komið til greina en þá myndi hann fjarlægjast innanríkismálin. Samstarf  SPD við hægri flokkana kæmi Vinstri flokknum vel. Þeir gætu þá hamast gegn svikulum hægri-krötum. En enn eru nokkrir dagar í kosningar. Á fimmtudaginn munu jafnaðrmenn halda mikinn útifund á Alexanderplatz í Berlín. Þar mun Gabriel ekki tala um samstarf við hægri menn.

Herra þingmaður og frú ráðherra verða kurteis og málefnaleg.

Þingmaður Pírata Jón Þór Ólafsson tilkynnti nýlega á Alþingi að hyggðist nota herra og frú í stað háttvirtur og hæstvirtur. Þetta féll í fremur grýttan jarðveg þeirra sem í þingsalnum voru. Sumir hafa reyndar komið með þau merkilegu rök að ávörpin beinist að embættum og stöðu en ekki því fólki sem gegnir þeim. Í hugsun er hægt að greina á milli en það verður ekki gert í veruleikanum. Jón hefur nú skrifað grein og segir það að óformlegur hópur hafi verið myndaður á Alþingi. Frumkvæði kemur frá Frosta Sigurjónssyni og markmiðið er að vinna að bættri umræðuhefð. Þetta framtak Frosta er skref í rétta átt án nokkurs vafa. Frosti sýndi sjálfur nýlega hvernig bæta má umræðuhefð. Hann taldi að Drómi heyrði undir FME og Alþingi eða ríkisstjórn gætu sagt FME fyrir verkum. Hvoru tveggja var rangt. Frosti baðst afsökunar á þessum mistökum eða rangfærslum. Þetta er eitt af því sem þarf að breytast. Menn verða að geta viðurkennt mistök. Auðvelt er að sjá að Frosti og félagar munu eiga við ramman reip að draga. Hluti af stjórnmálaumræðu er sviðsetning í fjölmiðlum. Hluti af stjórnmálabaráttu er hönnun atburðarásar. Hluti af stjórnmálabaráttu er að bola mönnum burt úr valdastöðum. Stjórnmálaflokkarnir eru stofnanir eða tengslanet og nokkrir þeirra eiga sér langa sögu. Sumir hópar í flokkunum telja sig eiga sérstakt tilkall til valdaembætta. Málefnaleg umræða þjónar ekki endilega hagsmunum slíkra hópa. Ljónin í veginum eru mörg en það er hægt að bæta umræðuhefð á Alþingi og það er bráðnauðsynlegt.

Við hvað starfa erlendir ríkisborgarar hér á landi?

Árið 2011 sendi Byggðastofnun frá sér skýrslu þar sem m.a. var gerð grein fyrir stöðu erlendra ríkisborgara á vinnumarkaði. Í byrjun árs 2011 voru 20526 erlendir ríkisborgar hér á landi. 15 árum áður höfðu þeir verið tæp fjögur þúsund. Þróunin hafði því verið afar ör. Ég hef áður bloggað um fjölda útlendinga eins og hann er nú. Á þriðja ársfjórðungi 2008 voru 183800 manns starfandi á íslenskum vinnumarkaði. Á einu og hálfu ári fækkaði starfandi um 19900. Árið 2011 var nokkur fjölgun starfa en hlutastörfum hefur fjölgað allt frá 2008. Tölur um atvinnugreinaskiptingu eftir ríkisfangi eru frá 2006( eftir því sem ég best veit) og þá unnu 47% erlendra ríkisborgara við þjónustu og sama tala í iðnaði. 6% störfuðu við fiskvinnslu(og veiðar) og landbúnað. Skiptingin hjá íslensku vinnuafli er allt önnur. 73% vinna við þjónustu, 22% við iðnað og 5% við frumvinnslugreinar. Erlendir karlar störfuðu flestir í iðnaði en konur í þjónustu. Reynslan sýnir að hluti innflytjenda verður virkur í frumkvöðlastarfi og þar með verða ný störf til. Erlendir ríkisborgarar koma hingað þegar skortur er á vinnuafli. Þeir minnka spennu á vinnumarkaði og auka hagvöxt. Þeir koma ekki til að taka störf frá Íslendingum. Árið 2008 störfuðu 439 erlendir ríkisborgarar á sjúkrahúsum og heilsugæslustöðvum. Árið 2010 var talan 314. Mikill meirihluti er konur. Flestir koma frá Póllandi og Filipseyjum. 

Pyntingar í fangabúðum Norður Kóreu.

Nefnd á vegum SÞ hefur lýst því yfir að fangar séu kerfisbundið pyntaðir og misþyrmt í fangabúðum. Nefndin byggir skýrslu sína á upplýsingum þeirra sem lifað hafa af dvöl í slíkum búðum. Stjórnvöld vísa þessu frá sem pólitískum tilbúningi. M Kirby formaður nefndarinar sagði að pyntingar og ill meðferð væri kerfisbundin og útbreidd. Fangar eru sveltir og þessi meðferð getur leitt til dauða. Nefndin fékk ekki að skoða aðstæður í fangabúðunum og stjórnvöld neituðu allri samvinnu. Ætlað er að í Norður Kóreu séu 200 þúsund pólitískir fangar í fangabúðum. Þeir eru neyddir til að vinna. Við smávægilegum yfirsjónum er hörð refsing. Fangar eru hengdir, sveltir og pyntaðir. Stjórnvöld neita öllum ásökunum um að brjóta mannréttindi.

Fjármálaráðherra, hóflegu kröfurnar og verðbólgan.

Í viðtali nýlega fór BB með kunnuglega þulu. Þulu sem hefur verið endurtekin undanfarna áratugi. Launakröfum stórra hópa á almennum vinnumarkaði og á opinberum markaði  á að stilla í hóf. Innistæðulausar launahækkanir leiða af sér verðbólgu og þar með vernsandi kjör allra Nú virðast ekki sömu reglur gilda fyrir alla. Forstjórar ríkisfyrirtækja hafa fengið launaleiðréttingu aftur í tíman þar sem leiðrétting sumra var hærri en grunnlaun stórra hópa á almennum markaði. Launahækkanir hafa orðið fjármála greiranum og skilanefndir eru sérstakt fyrirbæri í þessu samhengi. Arðgreiðslu til eigenda ýmissa stórfyrirtækja hafa verið með hæsta móti. Hvergi hefur BB lýst yfir áhyggjum sínum vegna þessarar þróunar. En hvað leiðir nú til verðbólgu hér á landi? Eru það fyrst og fremst of háar launakröfur? Í áraraðir hefur verðbólga hér á landi verið verulega hærri en í helstu viðskiptalöndum og í nágranna löndunum. Til að skilja verðbólgu þurfum við að skoða gengisþróun og peningastefnu. Þá kemur í ljós að krónan, gjaldmiðilinn , er upphaf og örsök hagsveiflna frekar en niðurlag þeirra. Peningastefnan hefur ekki stuðlað að stöðugleika og lítið öguð efnahagsstjórnun og fjármálastjórnun leiðir til reglubundind falls krónunnar. Það eru aðrir og sterkari kraftar en óhóflegar kröfur sem leiða til verðbólgu.Fjármálaráðherrann sem vill halda í krónuna vill því að alemnningur beri birgðarnar af lélegri hagstjórn og óstöðugu hagkerfi.