Tjáningarfrelsið, hótanir og óttastjórnun.

Tjáningarfrelsi og skoðanafrelsi eru meðal mikilvægustu mannréttinda. Sama gildir um kosningaréttinn. Þessi grundvallaratriði mynda kjarnann í pólitísku samfélagi manna. Pólitísk samfélag fæst við opinber mál eða hin sameiginlegu mál þegnanna. Tjáningarfrelsi er trygt í stjórnarskrá Íslands. Hver maður hefur rétt á að láta skoðanir sínar í ljós en hann verður að ábyrgjast þær fyrir dómi. Hvers konar tálmanir á tjáningarfrelsi má ekki lögleiða. Tjáningarfrelsi má segja skorður í þágu allsherjar reglu eða öryggis. Pólitískt samfélag er eitt en veruleiki efnahagslífs og vinnumarkaðar er annað. Yfirráðum yfir fjármagni fylgir mikið vald og þessu valdi er beitt. Oft samtvinnast efnahagslegt og pólitískt vald. Slíkt hefur gerst með margvíslegum hætti í sögu Íslands. Hótun um brottrekstur úr starfi eða slit viðskipta eru þung efnahagsleg vöpn. Þeim hefur verið beitt og þeim er beitt í dag. Agnar kristján Þorsteinsson hefur ritað ágætt blogg sem lýsi valdi, hótunu og stjórnun með ótta á greinargóðan hátt. Agnar rekur nokkur nýleg dæmi umhvernig tjáningarfrelsi er skert. Ýmislegt bendir til að fólk í sjávarþorpum sé hrætt við að tjá andstöðu sína við kvótakerfið og stuðning sinn við veiðigjald. Um það verður ekki endilegta fullyrt en ljóst er að í mörgum staðfélögum er mikil samþjöppun valds. Allir lýðræðissinnar verða að taka skýra afstöðu í slíkum málum. Agnar rekur mörg dæmi þess hvernig þingmenn og áhrifamenn í ríkisstjórnarflokkunum hafa hótað fólki beint og óbeint í kjölfar þess að það tjáði skoðanir sínar. Aðförin að Ríkisútvarpinu er óvenju heiftúðug og ýmsum ráðum beitt.