Breiðu bökin borga auðlegðarskatt.

Þessi skattur hefur verið umdeildur. Sumir telja hann óréttlátan og hugsanlega í andstöðu við stjórnarskrána. Hann sé hugsanlega eignaupptaka. Aðrir telja hann réttlátan og löglegan. Eðlilegt sé að efnamiklir einstaklingar leggi sitt af mörkum í efnahagslegum þrengingum. Dómstólar verða að skera úr um þetta og eitt mál mun nú þegar hafa verið dómtekið. Skattstofninn er hrein eign einstaklinga eða hjóna. Ef einstaklingur á 75 milljónir eða meira borgar hann slíkan satt og ef um hjón er að ræða er talan 100 milljónir. Skattprósentan er ýmist 1.5% eða 2%. Ef eign er meiri en 150 milljónir hjá einstakling og 200 milljónir hjá hjónum er próseentan 2%. Nú eru aðstæður eignafólks auðvitað mismunandi. Það er á mismunandi aldri og sumir hættir virkri atvinnuþátttöku. Tekjur þeirra eru mismunandi og eignir tilkomnar með mismunandi hætti. Margir erfa eignir frá auðugum foreldrum en aðrir hafa komist í álnir af eigin rammleik t.d. í viðskiptum. Hópur stóreignafólks á Íslandi er ekki stór og hann er hægt að kortleggja nákvæmlega. Auðvitað kemur í ljós að margir stóreignamenn eru skyldir og tengdir. Sumir eru mjög áberandi í þjóðlífinu eins og eigendur stórfyrirtækja og stjórnmálamenn. Undanfarin ár hefur Sjálfstæðisflokkurinn beitt sér untan þings og innan gegn auðlegðarskatti. Skatturinn er talinn ólögleg eignaupptaka. Það eru stór orð og afar ólíklegt að þeir þingmenn sem þau sögðu geti staðið við þau. Löggjafinn hefur víðtækt vald til skattlagningar ef farið er eftir ákveðnum grundvallar reglum. Skattlagnig má ekki vera óbærilega há eða fela í sér brot á jafnræðisreglu.