Utanríkisráðherrann og þingviljinn.

Utanríkisráðherra gerði sér ferð til Brussel til að tilkynna stækkunarstjóra ESB að Ísland gerði hlé á aðildarviðræðum. Ráðherrann sagði ennfremur og sérfræðingar yrðu fengnir til að gera skýrslu um gang viðræðna hingað til og meta stöðu þeirra. Enn fremur átti skýrslan að innihald mat á stöðu ESB og þróun sambandsins. Alþingi átti síðan að ræða skýrsluna og taka frekari ákvarðanir í málinu. Líður nú nokkur tími og fer fram umræða um ferð ráðherrans og skýringar hans á málinu öllu. Næst ber það við að ráðherran tilkynnir fjölmiðlum og þjóðinni að hann hafi látið vinna lögfræðiálit innan ráðuneytisins. Álitið er birt á vef ráðuneytis og af því má ráða að þingsályktanir séu ekki bindandi í sama skilningi og lög. Þær sem ekki styðjist við lög séu á engan hátt bindandi nema sem leiði af þingræðisvenju. Ráðherranum er ljóst að báðir ríkisstjórnarflokkarnir eru andvígir aðild að ESB og að þessu samanlögðu íhugar hann nú að leggja niður samninganefnd og hópa. Í allra augum myndi slíkt þýða slit viðræðna en ekki hlé á viðræðum. Formaður þingflokks Sjálfstæðisflokksins ítrekar þá skoðun sína að þjóðin eigi að koma að ákvörðunum í þessu máli. Loks gerist það að Forseti Alþingis og þingmaður Sjálfstæðisflokksins telur að Alþingi eigi með formlegum hætti að samþykkja breytta stefnu varðandi aðildarviðræður. Það virðist vera skilningur hans og annarra nefndarmanna í forsætisnefnd Alþingis. Næsti þáttur í þessu leikriti mun gerast innan veggja þingsins. Nú ræðst hvort og hvernig þjóðin mun koma að málinu. Á máli skákmanna mætti segja að byrjunarleikir ráðherrans hafi verið undarlega slakir en kannski rætist úr í miðtaflinu.