Einar K og Frosti um traust á Alþingi.

Alþingi nýtur ákaflega lítils trausts og eðlilega hafa núverandi þingmenn áhyggjur af því. Í Fréttablaðinu í dag segir Einar K að ríkur vilji sé meðal þingmanna til að bregðast við. Mun nú verða skipuð nefnd sem gera á tillögur um breytingar. Markmið er m.a. að gera umræður hnitmiðaðri og minnka málþóf. Einar segir að skiptar skoðanir séu um hversu langt eigi að ganga í breytingum og að stíga verði varlega til jarðar. Svo mörg voru þau orð. Frosti Sigurjónsson bloggar í dag um sama efni. Frosti telur að samskiptamáti þingmanna í þingsal sé aðalskýring hins litla trausts. Fólk telji umræður ómálefnalegar og einkennast af alls konar dónaskap og óvirðingu. Frosti telur að framkoma þingmanna í nefndastarfi sé allt önnur og betri. Þingmenn líti á almennar umræður sem einhvers konar burtreiðar. Frosti virðist þeirrar skoðunar að Forseti geti beitt meiri aga og ávítt þingmenn í ræðustól. Svo mörg voru hans orð. Satt best að segja er ákaflega ólíklegt að breyting verði á trausti almennings ef slíkar hugmyndir eru ríkjandi meðal þingmanna. Nú er öllum ljóst að umræður í þingsal eru stundum hanaat. Í þingsal eru einnig mjög langar, ítarlegar og málefnalegar umræður. Þar sem Þingrásin er ekki vinsælust rása eru mjög fáir sem verða vitni að slíku. Fjölmiðlar segja gjarnan frá ef einhver hasar er. Hanaatið á sér hins vegar margra áratuga hefð í íslenskum stjórnmálum. Á fyrrihluta síðustu aldar fóru frambjóðendur flokka ríðandi á framboðsfundi og voru bestu vinir á ferðalögunum. Á fundunum sjálfum brá svo við að þeir rifust eins og hundur og köttur. Fyrirbærið er því inngróið og velþekkt í íslenskri stjórnmálaumræðu. Það er merkilegt að Frosti minnist ekkert á starfsaðstöðu þingmanna eða hvað þeir geta sett sig vel inní einstök mál. jafnvel í rólegum umræðum er vanþekking þingmanna oft skelfilega áberandi. það er einnig merkilegt að Frosti skuli ekkert minnast á mætingar þingmanna hvort sem um er að ræða mætingu á þingfundi eða mætingu á nefndarfundi. Nokkrir þingmenn hafa reyndar talað um slæma mætingu á nefndarfundi. Annað sem Frosti minnist ekkert á er hagsmunaskráning þingmanna. Þeir sem hafa haft fyrir því að lesa greinargerðir þingmanna fyrir hagsmunatengslum sínum komast ekki hjá því að taka eftir hversu fátæklegar þær eru. Sumir þingmenn hafa ekki einu sinni fyrir því að birta slíkar skráningar. Öll verðum við að læra og líka þingmenn. Það er hættulegt ef stjórmálalegt vald og vald fjármagnsins fléttast saman. Aðdragandi Hrunsins og Hrunið sjálfs ætti að vera okkur í fersku minni.