Af hverju töpuðu vinstri flokkarnir í Noregi?

Við fyrstu sýn virðist erfitt að skýra úrslitin. Efnahagslífið er í blóma og hagur ríkissjóðs afar góður og velferðarkerfið er sterkt. Skýringa verður að leita annað. Annars vegar; hvert stefnir norskt samfélag og hins vegar hvað gerðist eftir hryðjuverkin 22. 7. 2011. Stjórnarflokkarnir lögðu áherslu á það það þeir væru bestir í að stjórna landinu. þeir kynnu að láta hlutina ganga rétt fyrir sig og að hafa alla stjórnsýslu í lagi. En nú verða alls konar mistök. Á sjúkrahúsum jafnt sem öðrum stofnunum. Öll slík mistök gefa stjórnarandstöðunni tilefni til gagnrýni og árása. Stjórnarflokkarnir drógu ekki upp nógu skýra mynda af markmiðum sínum sem greindu þá frá stjórnarandstöðuflokkunum. Hitt atriðið er að efttir hryðjuverkin virtist Verkamanna ófær um að hefja politíska sókn. Vantrú á skrifræði hefur alltaf einkennt norsk stjórnmál og þessi óánægja fer greinilega vaxandi. Verkamannaflokkurinn hefur verið lengi við völd og hann tengist óhjákvæmilega þunglamalegu skrifræði hins opinbera.  Jens Stoltenberg hefur sagt að þreyta hafi verið í stjórnarsamstarfinu og of margir stuðningsmenn flokks hans hefðu setið heima. Eftir sem áður er Verkamannaflokkurinn stærsti flokkur landsins. Hann hefur flesta þingmenn á Stórþinginu og var stærsti flokkurinn í nánast öllum kjördæmum. En í þetta skipti dugði það ekki.