Fjármálaráðherra, hóflegu kröfurnar og verðbólgan.

Í viðtali nýlega fór BB með kunnuglega þulu. Þulu sem hefur verið endurtekin undanfarna áratugi. Launakröfum stórra hópa á almennum vinnumarkaði og á opinberum markaði  á að stilla í hóf. Innistæðulausar launahækkanir leiða af sér verðbólgu og þar með vernsandi kjör allra Nú virðast ekki sömu reglur gilda fyrir alla. Forstjórar ríkisfyrirtækja hafa fengið launaleiðréttingu aftur í tíman þar sem leiðrétting sumra var hærri en grunnlaun stórra hópa á almennum markaði. Launahækkanir hafa orðið fjármála greiranum og skilanefndir eru sérstakt fyrirbæri í þessu samhengi. Arðgreiðslu til eigenda ýmissa stórfyrirtækja hafa verið með hæsta móti. Hvergi hefur BB lýst yfir áhyggjum sínum vegna þessarar þróunar. En hvað leiðir nú til verðbólgu hér á landi? Eru það fyrst og fremst of háar launakröfur? Í áraraðir hefur verðbólga hér á landi verið verulega hærri en í helstu viðskiptalöndum og í nágranna löndunum. Til að skilja verðbólgu þurfum við að skoða gengisþróun og peningastefnu. Þá kemur í ljós að krónan, gjaldmiðilinn , er upphaf og örsök hagsveiflna frekar en niðurlag þeirra. Peningastefnan hefur ekki stuðlað að stöðugleika og lítið öguð efnahagsstjórnun og fjármálastjórnun leiðir til reglubundind falls krónunnar. Það eru aðrir og sterkari kraftar en óhóflegar kröfur sem leiða til verðbólgu.Fjármálaráðherrann sem vill halda í krónuna vill því að alemnningur beri birgðarnar af lélegri hagstjórn og óstöðugu hagkerfi.