Samkeppnishæfi Íslands og Samtök iðnaðarins.

Nýlega var í fréttum að samkvæmt könnun Alþjóðaefnahagsráðsins um samkeppnishæfni þjóða væri Ísland í 31. sæti. Fyrir hrun var Ísland í 20. sæti þannig að samkeppnishæfnin hefur versnað verulega. Ísland er einu sæti neðar en Púertó Ríkó. Aðrar Norðurlandaþjóðir eru mjög ofarlega á þessum lista. Í könnun ráðsins kom fram að fjármálamarkaður væri veikur hér á landi. Gjaldeyrishöft gerðu öll viðskipti erfiðari og regluverk um erlenda fjárfestingu væri óljóst og flókið. Landbúnaðarkerfið væri of dýrt og tollar háir og óskilvirkir. Iðnaðar-og viðskiptaráðherra taldi álit erlendu skammstöfunarinnar áhyyggjuefni. Nýlega ritaði formaður Samtaka iðnaðarins grein og segja má að hún sé nokkurs konar framhald af könnun ráðsins. Þar er fjallað um tækni-og hugverkaiðnað hér á landi en hann hefur vaxið mjög hratt undanfarin ár. Þessi iðnaður byggir fyrst og fremst á mannauði, þekkingu, menntun og alþjóðlegum markaðstengslum. Áhyggjuefnið er að fjöldi fyrirtækja og fólks í þessum greinum hafa farið úr landi. Mörg nálæg lönd leggja mikla áherslu á að fá til sín sprotafyrirtæki og nýsköpunarfyrirtæki og þetta er alþjóðlega umhverfið sem Ísland er að keppa í. Ísland verður að vera án gjaldeyrishafta og hafa gjaldmiðil sem er gjaldgengur á alþjóðlegum gjaldeyrismarkaði. "krónuvinir" sem lifa í þokuheimi þjóðrembu skilja þetta auðvitað ekki. Hinn eiginlegi vandi fyrir þjóðina eru völd og áhrif "krónuvina".