Bankar og kreppur ; lærdómar fyrir Ísland.

Kreppur eru alþjóðlegar og bankakreppur eru það einnig. Mjög mikið er vitað um hvoru tveggja og vitneskjan byggist á gögnum frá fjölmörgum löndum. M Friedman og A Schwartz héldu því fram í miklu riti að stefna Seðlabanka USA hefði orsakað kreppuna miklu 1929 til 1932. Stefna bankans hefði fyrst leitt til lánabólu þar sem peningamagn hefði verið langt umfram vöxt vergrar landsframleiðslu en síðan hefði Seðlabankinn minnkað peningamagnið og hækkað vexti alltof snemma. J Miron og N Rigol hafa nýlega skoðað gögnin aftur. Stefna bankans hefur samkvæmt þeim lítil áhrif á miklar sveiflur í iðnframleiðslu og frjárfestingum. það virðist líklegra að þessar sveiflur hafi orðið bönkunum að falli. Orsakakeðjan hefur snúist við. Ef þetta er rétt þá hefur það líka takmörkuð áhrif að endurfjármagna bankana og stofna digra björgunarsjóði. Það kemur sér fyrst og fremst fyrir fjármagnseignendur og fjármálastofnanir. Fjárfestingar og velta aukast ekki sjálfkrafa. Það hefur sýnt sig að bankar geta dýpkað kreppu.Flóknir afleiðusamninar höfðu slík áhrif í núverandi kreppu. Áhættusækni og skortur á trausti höfðu sín áhrif. Bankakreppa getur gert samdrátt dýpri en einnig bata hægari og veikari. 1989 var bankakreppa í Japan og í stað þess að endurskipuleggja og afskrifa skuldir og lífi haldið í skuldum með framlengingu þeirra. Niðurstaðan var glataður áratugur.