Ólafur Ragnar leggur sæstreng til Bretlands.

Í breska blaðinu The Guardian má lesa þá frétt að Forseti Íslands muni sækja ráðstefnu sem skipulögð er af Landsvirkjun og Bresk-Íslenska Verslunarráðinu og haldin verður næstkomandi föstudag í London. Minnisblað um gagnkvæman skilning var undirritað í maí síðastliðnum og koma Forsetans sýnir að mikil alvara er í málinu. Sæstrengurinn yrði sá lengsti í heimi og íslensk orka er ódýr. Undanfarin ár hefur áliðnaðurinn verið að dala og Íslendingar verða að leita annarra kosta segir blaðið. Ef samningar takast um sæstreng myndi það laga samband Íslands og Bretlands mikið en mjög reyndi á sambandið 2008 eins og flestir muna. Blaðið heldur því fram að ORG hafi leikið aðalhlutverk í því að samningaleið um Icesave var ekki farin. (Hvert var þá hlutverk kjósenda?)Blaðið segir ennfremur að í apríl hafi Íslendingar kosið SDG sem forsætisráðherra og er það nokkuð nýstárlegur skilningur á stjórnskipan landsins. SDG er sagður vera "nationalistic figure". Hagfræðistofnun Háskóla Íslands hefur skrifað skýrslu um lagningu sæstrengs. Þar segir að tenging raforkumarkaða leiði að jafnaði til hagkvæmari vinnslu og dreifingar. Í öllum útreikningum er raforkuverð erlendis í framtíðinni lykilforsenda og um þessa forsendu ríkir mikil óvissa. Að þessu gefnu má áætla að útflutningstekjur yrðu á bilinu 4 til 76 milljarðar árlega. Norðmenn hafa reynslu af rekstri sæstrengja og hefur sæstrengurinn til Hollands verið arðbær.  Af skyrslunni má ráða að málið og nauðsynlegar rannsóknir séu á byrjunarstigi.