Þróun landshluta 2007-2011.

Byggðastofnun gaf nýlega út skýrslu um hagvöxt eftir landshlutum. Það gefur auga leið að atvinnuhættir eru mismunandi frá einu svæði til annars. Það sem einkennir Ísland er óvenjulega mikil samþjöppun byggðar á höfuðborgarsvæðinu. Hún er mun meiri en í öllum nálægum löndum. Á ofangreindu tímabili dróst framleiðsla saman á höfuðborgarsvæðinu, Austurlandi og Suðurnesjum. Á höfuðborgarsvæðinu dróst fjármálastarfsemi og byggingarstarfsemi saman. Á Austurlandi var mikill hagvöxtur 2005 til 2007 en eftir það samdráttur. Í samgöngum skiptir tvennt einkum máli. Landeyjarhöfn var lokið 2010 og Héðinsfjarðargöng voru opnuð árið eftir. 75% vinnuaflsins vinnur í þjónustugreinum á höfuðborgarsvæðinu en í öðrum landshlutum er hlutfallið tæpur helmingur. Á Suðurlandi og Norðurlandi Vestra er landbúnaður mikilvæg atvinnugrein en ekki í öðrum. Sjávarútvegurinn færðist nær höfuðborgarsvæðinu á þessu tímabili. Útflutninghafnir og aðgengi að flugi skipta líklega máli. Mest framleiðsla á mann er á Vesturlandi og Austurlandi en minnst á Suðurnesjum og Norðurlandi eystra. Atvinnugreinaskipting á höfuðborgarsvæði og landsbyggð er ólík. Á landsbyggðinni skipta sjávarútvegur, stóriðja og landbúnaður mestu. Suðurnes er sambland af landsbyggð og höfuðborgarsvæði. Menntunarstig fólks á vinnumarkaði er minna en annar staðar. Á Vesturlandi er sjávarútvegur og stóriðja langmikilvægustu greinarnar. Hvergi er sjávarútvegur jafn mikilvæg grein og á Vestfjörðum. Ásamt Vestfjörðum er Norðurland Vestra sá landshluti sem leggur minnst til landsframleiðslu. Á Norðurlandi Eystra er þjónusta 62% framleiðslunnar og Akureyri er helsti vaxtarkjarni landsins utan Reykjavíkur. Á Austurlandi líkt og Vesturlandi er stóriðja og sjávarútvegur meginstoðir atvinnulífsins. Suðurlandi má skipta í þrennt,þ.e. Árborgarsvæðið, landbúnaðarhéruðin og Vestmannaeyjar. Frá 2008 hefur fólki fjölgað í Eyjum.