Vændi á Íslandi á tímum almennrar netvæðingar.

Með tilkomu netsins , netmiðla, einkaauglýsinga og stefnumálasíða er vændi útbreitt og aðgengilegt.Komist upp um málið eru kaupendur sekir, þeir hjóta sektir en njóta nafnleyndar. Allt er þetta umdeilanlegt. Ísleskt samfélag er mjög fámennt. Sum andlit koma í sjónvarpi eða myndir birtast í blöðum. Fyrir mörgum árum þegar J Fischer keyrði hann leigubíl á nóttunni í Frankfurt. Seinna varð hann utanríkisráðherra. Í þessum næturferðum sínum keyrði hann oft drukkna bankastjóra og hátt setta menn í fjármálaheiminum til vændiskenna. Ef að líkum lætur en ástandið er ástandið svipað hér. Við lifum á tímum alþjóðavæðingar, netvæðingar, mansals og skipulegrar dreifingu fíkniefna um allan heim.  Vændi er ekki nýtt á Íslandi. Árið 2001 var skrifuð skýrsla á vegum dóms- og kirkjumálaráðuneytis um vændi á Íslandi. Þá kom í ljós að hópurinn sem stundaði vændi var mjög breiður. Allt frá námsmönnum til heimilislausra einstaklinga. Vændiskonur höfðu venjulega fasta kúnnahópa sem þær hittu í heimahúsum. Þessar konur voru gjarnan í miklum fjárhagserfiðleikum og vændið var örþrifaráð. Hluti kvennanna voru áfengissjúklingar. Í skýrslunni kom í ljós að unglingar allt niður í 13 ára stunduðu nauðarvændi til að fjármagna neyslu og eiga fyrir mat. Á nektarstöðum fór fram skipulagt vændi. þriðji aðili (melludólgur eða annað fallegra orð) hefur þá milligöngu um viðskiptin. Erlendis hafa verið gerðar margar rannsóknir á geðheilsu fyrrum vændiskvenna. Mjög hátt hlutfll kvennanna gerir tilraun til sjálfsvígs, þunglyndi, kvíði og lágt sjálfsmat er hlutskipti kvennanna. Meirihlutnn þjáist af áfallastreituröskun. Til BUGL leita unglingar sem hafa verið í vændi vegna sjálfsvígshugsana, þunglyndis og kvíða. Þegar unglingarnir leita út í nauðarvændi hafi þeir brotna sjálfsmynd. Allt vændi einkennist af ofbeldi en það er mismunandi hvernig ofbeldið birtist. Bakgrunnur einstaklinga í vændi er með ýmsu móti. Stúlkur hafa oft orðið fyrir kynferðislegu ofbeldi í barnæsku, lent í neyslu og hlaupist að heiman. Það að hafa orðið fyrir kynferðislegu ofbeldi í æsku er mikilvægt sameiginlegt einkenni vændiskvenna. Lágt sjálfsmat og að finnast vera einskisvirði er aflleiðing.