Er vændi líka vinna?

Ef vændi er bannað með lögum hverfur það ekki. Það sem verra er; ofbeldi og kúgun virðast aukast. En hvað er þá til ráða? 28 dollara á tíman gátu götumellur í Chicago þénað fyrir nokkrum árum. Þetta kom fram í rannsókn tveggja hagfræðinga. Þetta voru fjórum sinnum hærri laun en ófaglærðir gátu fengið á sama tíma. En þetta var ekki fengið með sitjandi sældinni. Í 300 skipti á ári að meðaltali urðu konurnar að hafa samfarir án þess að nota verjur. 12 sinnum á ári urðu þær fyrir ofbeldisárás. Reglulega tók lögreglan þær fastar þar sem vændi er ólöglegt. Til þess að losna við handtöku urðu konurnar að hafa samfarir við lögreglumenn án borgunar. En hvernig er hægt að skapa markað fyrir vændi þar sem konurnar eru lausar við ofbeldi og kúgun? Af margvíslegum ástæðum,m.a. siðferðilegum er erfitt að fá áreiðanlegar upplýsingar um raunverulega markaði. Það virðist ljóst að bann gerir vændi hættulegt. Upplýsingar verða bjagaðar. Vændiskonurnar vita ekki hversu áreiðanlegir kaupendur vændis eru. Viðskiptavinirnir hafa bjagaðar upplýsingar um hversu góðar vændiskonurnar eru. Slíkar aðstæður eru heppilegar fyrir melludólga. Þeir veita konunum ákveðna vernd og öryggi sem leiðir til þess að þær geta sett upp hærra verð. Melludólgarnir velja viðskiptavinina og útvega húsnæði. Óvissa vegna skorts á upplýsingum verður minni fyrir konurnar. Vændiskonur geta einnig tekið að hlutverk melludólga. Fylgdarkonur í New York notuðu t.d. heimasíðu til að vara hver aðra við svikulum og ofbeldisfullum vændiskaupendum. Ef vændi er bannað geta vændiskonur ekki snúið sér til lögreglu ef á þeim er brotið. Þannig skapar bannið kerfi valds og varnarleysis. Það að lögleyða leysir ekki öll vandamál. Sum vandamál verða mun erfiðari. Reynsla Þýskalands sýnir að vændismarkaðurinn verður mun stærri en kúgun vændiskvenna einnig meiri.